Author | |
Genre | common life |
Form | prose |
Date added | 2019-05-04 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1634 |
Krzesiwo.
W świecie tyle jest ciemności, że gdyby nie Słońce nie byłoby życia. Wśród władzy jest tyle arogancji, niesprawiedliwości, egoizmu, że gdyby nie miłość ofiarna niewinnych osób, nigdy światło prawdy, uczciwości by nie zajaśniało wśród narodów. Tyle wojen, tyle terroryzmu po to, by krwią wstrząsnąć sumienie ukryte w ciemności. Ofiary składane są niczym krzesiwo mające na celu wzniecić iskrę i płomień. Kto choć raz rozpalał krzesiwem ognisko, to wie, ile trzeba zrobić przygotowań, aby iskra wpadając w ściółkę stała się płomieniem. Znamy przysłowie łacińskie: „Per aspera ad astra” - przez trudy do gwiazd. Realizując dobro, trzeba się natrudzić i wiele wycierpieć, aby osiągnąć upragniony i wymarzony cel.
Motto!
W dniu dzisiejszym szukaj Boga, by przydała się nauka w podążaniu ku Prawdzie i Życiu.
(patrz tekst i tytuły)
wyszło z użycia, kiedy w 1826 r. wynaleziono zapałki, zatem dzisiaj nikt już nie wie, jak ono wyglądało i do czego służyło. Po co pisać /mówić/ niezrozumiale?
Mylenie codziennych krwawych wśród ludzi ofiar przemocy i wojen z iskrami, jakie krzesano przy pomocy krzesiwa, by przyniosły ogień i światłość, jest grubym przerysowaniem,
czyli
przegięciem
ratings: perfect / very good