za późno

na szum skrzydeł

na szepty duchów

na dreptanie w cieniu

tego samego drzewa

za późno

na śpiew syren

na wypatrywanie brzegu

na wdrapywanie się

nawet na schodzenie

na ciszę

dookoła ziemia

która już nie nasza

za dnia zasiedlił ją

lud nieznany z imienia

a wmawiali nam

że starczy czasu na wszystko

na wszystko poza życiem