Wiersz jest bardzo ciekawy, ale trzeba by w nim trochę pokręcić słowami. W pierwsze zwrotce czas płata pogodzie figle lub czas z pogodą figle płata; w czwartej - co oznacza epitet byczka nostalgia, zupełnie nie rozumiem... Ale świetne są te okiennice i krużganki i to powracanie do nich w wierszu.

Mnie ujęła nastrojowość Twojego obrazu, jakbym była pośród tych krużganków i okiennic... Pozdrawiam!

Dziękuję za oceny i komentarze. Szczególnie z powodu otrzymania od wytrawnych pisarek :)

Pani Aniu, jeśli będzie Pani czyta nadal to co piszę, proszę zwrócic uwagę iż bardzo często stosuję "szyk przestawny". Robię to nie o tyle dla wygody, co z premedytacją dla własnego widzi mi się.
I podobnie jak zauważyłaś Ty Kathrin (masz nick jak huragan ;) , często większy nacisk kładę na melodyjnośc, niż odpowiednią ilośc głosek w wersie, czy prawidłowy rym.

Możnaby mnie tu oskarżyc o niedbalstwo, ale wiersz kilkakrotnie czytałam podczas pisania, na głos również i taką wersję przyjęłam jako ostateczną.

Karolina :) dziękuję za te miłe słowa :)

W s z y s t k o przemija,

dlatego warto to jak najszybciej zrozumieć, żeby twoje przebudzenie nie nastąpiło grubo post factum.

(patrz oba nagłówki oraz tekst)

Wszystko się rozpada i na naszych oczach rozlatuje jak ten siwy dym.

Na tle codziennych zmian, wyburzeń i strat trwanie nieprzemijającego ponadczasowego miasta robi potężne wrażenie. Aleppo np. jest właśnie takim najstarszym od tysiącleci nieprzerwanie zamieszkanym miejscem na Ziemi.

Ale...

tysiąclecia to tylko dla nas szmat czasu. W skali istnienia naszej planety to zaledwie jego ułamek ułamka ułamka