Go to commentsco za ironia
Text 57 of 29 from volume: kości zostały rzucone
Author
Genrepoetry
Formblank verse
Date added2019-07-24
Linguistic correctness
Text quality
Views1364

od pewnego czasu

miała zwyczaj

mówić do podłogi


w oknie

na tle zielonej kotary

spostrzegłem anioła

co niczym badacz

cudzych losów

z nieskalaną postawą

przykleił jej się do głowy


zamknęła skrzydła

od wewnątrz



  Contents of volume
Comments (6)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Dlaczego nie? Skoro ja gadam do lustra (patrz tytuł mojego poetyckiego zbioru), równie dobrze inni mogą gadać do podłogi :(

Komunikacja językowa wymaga obecności co najmniej DWÓCH osób, posługujących się jednym i tym samym kodem.

Jeżeli ten kod się gdzieś gubi, pozostaje gadać sobie a Muzom :(

Na trwałe przylepiony do naszej głowy anioł z wiersza - to nasz własny, powszechnie używany patent na nieodpowiedzialność
avatar
Piękny wiersz. A ja znam osoby, które na pytanie, dlaczego mówią do siebie, odpowiadają, że chcą porozmawiać z kimś mądrym.
avatar
Człowiek to z reguły struktura niezwykle delikatna. Zatrzasnąć się w sobie, na chwilę, to bywa owocne...
Skrajne przypadki, trzeba omijać szerokim łukiem.
Emilia, Janko, dziękuję za ślad zainteresowania.
avatar
Takie samozamknięcie to akt oczyszczenia i pogadania ze sobą - potrzebny każdemu od czasu do czasu :) Pozdrawiam :)
avatar
Atram, dziękuję za komentarz.
avatar
Tsmat, dziękuję.
© 2010-2016 by Creative Media