Autorka: Moja Wyspa

NA ŚCIANIE

Jak mnie dziś boli każde słowo

w mojej pamięci wypalone;

myślom pozwalam  biec jałowo,

nie ważne nawet, w którą stronę

straciło sens – a może nigdy

me biedne życie go nie miało;

jest tylko to poczucie krzywdy,

co zawsze mnie prześladowało

dziś już nie pragnę swojej ściany,

bo wybudować jej nie chciałeś;

mam tylko czas – piach rozsypany

i samotności wydmy białe

na pustej plaży słona cisza

iskrzy na falach bezszelestnych;

na ścianie – obraz mojej wyspy

niezrozumiały dla współczesnych

Moja odpowiedź na wiersz „NA ŚCIANIE”

WYDMY ZAKWITNĄ 2

wypal na starych nowe słowa

nie bój się czerni spalenizny

myśli właściwą znajdą drogę

pamięć uzdrowią świeże blizny

nie będziesz pragnąć ścian z bursztynu

i wina co się gdzieś przelało

czmychnie do piekła treść rogata

a to co białe uśnie biało

wydmy zakwitną piaskiem wersów

na falach bezszelestna spowiedź

wykradnie obraz śpiącej ścianie

i tchnie w zmurszałe - wskrzesi nowe