Author | |
Genre | poetry |
Form | blank verse |
Date added | 2020-02-21 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1462 |
Pomoc Opatrzności
Przeminął czas raczkowania po ziemi
Istniał czas szkolny nabywania nauki
Każde ma swoje doświadczenia
Jednak tego co okaże się mądre
Ukryte jest w kuźni; młota i kowadła
W trudnej rzeczywistości
Wykuwania czynów z cechami mądrości
Opatrzność przychodzi z pomocą
Nie chce by mdłe życie było
Daje człowiekowi ząb mądrości
Żeby zdrowie radością tryskało
Bez tego daru byłby to człowiek pieleszy
Rozkapryszony niemrawy
Nie zdolny do tworzenia mleczka ptasiego
Nie zdolny do ofiary
Wszystkich wokół przyprawiałby o ból głowy
W czynie tym i tamtym
Brzęczały by znaki mafioskiej zmowy
Opatrzność przychodzi z pomocą
Nie chce by mdłe życie było
Daje człowiekowi ząb mądrości
Żeby zdrowie radością tryskało
Mamy kowadło i młot, zęby trzonowe i mądrości
Zadanie dekalogu i krzyża
Starcie zła na popiół otwarcie skorupy na życie
Na wzbudzenie pieśni
W zwykłych zdarzeniach dnia codziennego:
Taki nie wśród umarłych
Szukać go należy pośród żywych
Cóż za dziwa!
"Opatrzność (...) daje człowiekowi ząb mądrości (..,)bez tego daru byłby to człowiek pieleszy rozkapryszony niemmrawy nie zdolny do tworzenia mleczka ptasiego" itd dość bzdurnie, aby się rymowało.
Jest to straszliwa grafomania, skrybo. Jeśli jest to metafora, to trochę jej za dużo w tym tekście, w koło o zębach jakbyś był dentystą.
A co z tymi, którym nie wyrosły zęby mądrości? Opatrzność im nie pomoże?
Niektóre twoje wiersze mają chociaż wdzięczne fragmenty, ale tutaj wyszło ci groteskowo, satyrycznie.
ratings: bad / bad
Dzięki za opinie! skryba021
W refrenie zawarta jest głęboka myśl odpowiadająca na poważny dylemat .
kto nie umie zadawać trudnych filozoficzych pytań będzie miał problem ze zrozumieniem.