zanurzeni w chciwości płyną wśród chmur 

wydzierają serce planecie  którą  

nazywają domem czas spędzony latem

zbudzić  stworzenia boże

by usnąć nie mogły

nie będą obojętne na chytre spojrzenia

na pieniądze

na krzywdę ludzkich wzruszeń

na emocje

jeśli Bóg pozwala nam na wiele 

co będzie na sądzie

w ostateczne dni 

co Mu powiesz ludzki pomiocie

zabraknie srebrników by sprzedać kolejną duszę

teraz ciągnij wóz z gnojem 

na polach rozrzucisz go

by zakwitnąć chciwością

stracić wszystko za przyjemne zaspokojenie iluzji