Go to commentsTrudno jest choremu
Text 171 of 211 from volume: Otwarta szuflada
Author
Genrepoetry
Formpoem / poetic tale
Date added2020-06-27
Linguistic correctness
- no ratings -
Text quality
- no ratings -
Views1209

Trudno jest choremu


Trudno  jest choremu gdy paraliż toczy

I w boleści brak przyjaciół pomocy


Błogo  jest choremu gdy na nosze  biorą

I do Zbawcy niosą z radosną  pokorą


Oracja - w biedzie poznaje się przyjaciół

W akcie żalu, zło zmienia się w popiół


Trudno dźwigać nosze, gdy ziemi się trzyma

A wiara o wieczności przypomina


Jak wzlecieć nad światem gdy skrzydła omdlałe

Siła miłości niesie w wieczną chwałę



  Contents of volume
Comments (4)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Jak bardzo błogo jest /nieprzytomnemu/ choremu, gdy na nosze /go biorą,

(patrz wiodąca hiperbola)

jeden Zbawca tylko wie ;(

Nikt nie będzie brał na nosze wszystkich pozostałych /przytomnych/.

Oczekiwanie dorosłych pełnosprawnych /fizycznie i intelektualnie/, że jakiś k t o ś będzie ich za rączkę prowadzał i zmieniał im pampersy,

jest kolosalnym nieporozumieniem
avatar
Pora zrozumieć:

czas bezpłatnej nauki,

w Polsce obejmujący lata twojego życia 0-18,

kończy się w dniu, w którym stajesz się pełnoletni.

Po tym terminie za wszelkie zbawienne czyjeś usługi, rady i wskazówki

p ł a c i s z

z własnej /metaforycznej/ kieszeni własnym życiorysem
avatar
W biedzie poznaje się przyjaciół

(patrz tekst)

co wcale nie oznacza, że ci twoi przyjaciele /i rodzina!/ przez całe dorosłe twoje życie

za t w o j e błędy

całymi latami będą płacić z własnego konta.

Jak to się ma do przekazu "trudno jest /dorosłemu/ choremu"?

Ano chyba tak, że skoro ta twoja choroba jest na własne twoje życzenie, to PŁAĆ ZA NIĄ... SAM??

Zbawiciel nawet najmniejszym palcem w twoją stronę nie kiwnie, a mieliby to robić jacyś twoi darmowi "noszowi"?!
avatar
Pomagajmy tym, którzy sami sobie pomagają.

Złamanego szeląga
nie inwestujmy
w dorosłych peł-no-spraw-nych!
© 2010-2016 by Creative Media