Text 113 of 255 from volume: Mioklonie
Author | |
Genre | poetry |
Form | blank verse |
Date added | 2020-08-01 |
Linguistic correctness | - no ratings - |
Text quality | - no ratings - |
Views | 1059 |
posplatane pętle. symbolik. czego?
śmierci wnikającej w drugą, głębszą
śmierci nie do odczarowania
nawet przez stado kolorowych wiedźm
z kwiatami we włosach?
raczej nie. meandry w tym, wiraże
dróżka prowadząca do samej siebie
bez początku i końca (przetnij w dowolnym
miejscu, a rozsypie się, rozleci cała ezoteryka
ciepło wystygnie w mniej, niż mgnieniu oka)
odbieram to negatywnie: bieg. bezcelowość
zatracanie się w imię przezroczystych idei
tymczasowe wartości, utlenianie się podczas
wędrówki po wstędze Möbiusa
(ile kilometrów nie zrobisz
- i tak wracasz na start!)
ale co ja tam wiem?
o wszystkim i o niczym.
Rozbieganie, to znów powrót do dróżki prowadzącej do siebie. I z powrotem.
Nie jest złe.
Myślę, że za bardzo prywatnie.( może nie )