czemuż Text 82 of 135 from volume: tęsknoty
| Author | |
| Genre | poetry |
| Form | blank verse |
| Date added | 2020-08-18 |
| Linguistic correctness | |
| Text quality | |
| Views | 907 |
no i czemuż ty
wciąż jeszcze walczysz
po co
nasze dłonie nie dążą już ku sobie
stłamszone serca nie śnią o jutrze
wargi krzyczą o wolności i sławią samotność
jeszcze wczoraj zmysły
miękką falą ciepła pieściły duszę
dziś chłód ścieli się cieniem
jak szary kobierzec
nie chcę twojej czułości nie łaknę wyznań
nie chcę cierpkich słów wojen pojednań
i tego co dla ciebie ważne a mnie kaleczy
odejdź nim droga powrotu
pochwyci mnie w objęcia
i zapomnij
new texts
ratings: perfect / excellent
- i makulatura.
"Idź czym prędzej do klasztoru, Ofelio!"
/W. Szekspir "Hamlet", 1602 r./
ODEJDŹ
oraz
ZAPOMNIJ
Niestety, człowiek to nie twardy dysk, który da się zresetować.
Okrucieństwo wpisane w każde takie rozstanie /rozwód/ swoim rykoszetem uderza RÓWNIEŻ w najbliższą rodzinę, w tym w sierotki-dzieci.
W Polsce r o c z n i e rozwodzi się blisko 80 tys. par (czyli 160 tysięcy ludzi). Ile nieformalnych par się rozstaje, statystyki milczą. Przemnóżmy to wszystko przez liczbę biernych uczestników tej tragedii,
i mamy czytelny obraz skali tego dramatu
A ty mnie
Całe noce,
Całe dnie,
Lecz już jutro
Rozstaniemy się.
Gdzie jest w tym wszystkim jakaś dorosłość = poczucie odpowiedzialności
??