słabym bywa świat 

osłabiony prawie martwy 

do nieba do Boga 

wyciągam zmarszczone dłonie 

proszę o lepszy dzień 

proszę o słońce 

proszę o drzewa cień 

zielone łąki tylko tam mnie nie ma 

w poszukiwaniu szczęścia gubimy się 

wszystko mamy prócz tego co wyznacza świat 

ludzie podnoszą poprzeczki 

droga prosta staje się wyboistą

trudną do przebycia 

wczoraj byłem dzieckiem 

dziś nieprzystosowany

do noszenia namordnika