podwórko chleb z wodą i cukrem 

słuchaj synu słuchaj córko 

nie baw się ptaszkiem a ty dziurką 

te sprawy zostawcie na potem 

by nie zniszczyć sumienia za wcześnie 

by nie zgnić jak ławka pod płotem 

podwórko uczy wychowuje 

ustalone reguły hierarchia kieruje 

wskazuje drogę wytycza kierunki 

nie podskakuj nie figluj baw się iluzją chwili 

czas zatarł ścieżki zburzone komórki ławki 

puste miejsca ślady po szkle wino było pierwsze 

zamknięci w izolacji złapani za mordę 

uziemieni słabi śmieszni oszukani wreszcie 

omijamy siebie róbmy przejście dla idei śmiesznej