Trzykrotnie powtórzona prośba gpodnego o ten talerz (patrz wszystkie nagłówki oraz finalne linijki tekstu) sugeruje, że micha ta się człowiekowi po prostu należy jak psu buda.

Niestety, nie w naszych komercyjnych czasach, gdzie NIE MA nic za darmo.

Nawet za wdychane powietrze m u s i s z już dzisiaj płacić. A kto nie ma czym - won!

gdzieś koniec swój ma
ścieżka którą idę

(patrz 3. strofa)

Owszem, ma. Na smętarzu

Napisałam

prośba GŁODNEGO

------------------------

Liczba głodnych w unijnej Polsce

- jak to widzimy w ośrodkach Caritas, GOPS, MOPS czy POPS -

wciąż r o ś n i e, a naród polski się kurczy i starzeje

i charleje /nie mylić z harley`ami/

Prośba o talerz

(patrz tekst i oba tytuły)

- to żebractwo. W Polsce obrazek od tysiąclecia z kawałem znany najczęściej spod kościółka

gdzieś koniec swój ma
ta ścieżka którą idę

(patrz ścieżka proszalnego dziada)

Owszem, ma swój koniec. Pod kościółkiem

Wykluczenie społeczne

w unijnej dotowanej Polsce

dotyczy co trzeciego Polaka

/Idę/

Przed siebie krętą dróżką
Tych zakrętów nie zaliczę
Obym nie przystanął za którymś
Widząc wysoki mur

(vide stosowny fragment)

Jeżeli dzisiaj mieszkasz w 3-tysięcznej dziurze Ł. /24 km od 30 x większej innej dziury G./, to jako ten przysłowiowy "dziad z torbą" masz tylko 3 busy dziennie wte i nazad.

O ile stać cię na bilet w kwocie 26 zł tam i z powrotem.

Polska /dzień po dniu lansowana przez nasze media/ to nie luźne metropolie, a głęboki, zapomniany przez Boga i ludzi interior

Napisałam

LUDNE metropolie