Mała iskra w nas

Jak olśnienie

Niczym  supernowa

A to tylko

Ulotne wspomnienie

Co szybko opadło

Jak wzrosło

I pozostają jedynie

Nam wzniosłym

Odczucia pośrednie

I rytm co sensu nadaje

Utrzymuje nad głębią

Nie pozwala by upaść

A biegnąć każe

Do przodu w nieznane

Gdzie neon złudny

Drogę wyznaczy

Lub krzyż ratunek

Nowy naznaczy

To rytm

Dalej biegnąc czujemy

I biec

I biegnac

W mroku giniemy