Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2020-12-11 |
Linguistic correctness | - no ratings - |
Text quality | - no ratings - |
Views | 1294 |
znalazłem złoty róg
będzie mleko i miód
manny nie zabraknie
nie smuć się trzeba to zanucić
cieszmy się dobrem co w nas
zakwitła miłość jak kwiaty
kochajmy dziś kochajmy swój kraj
nie musimy wyjeżdżać
nie bądź dziki wyluzuj
unieś się wysoko ponad szczyt
obficie zakołysz biodrami
znalazłem kilka owieczek
cieszy się Pan wielbię Go
narody wielbią Go
nie smuć się trzeba to zanucić
cieszmy się dobrem co w nas
zakwitła miłość jak kwiaty
kochajmy dziś kochajmy swój kraj
nie musimy wyjeżdżać
nie bądź dziki wyluzuj
unieś się wysoko ponad szczyt
wielki świat jakże samotny
wilkiem człowiek człowiekowi
wilkiem ja wilkiem ty
nie idźmy jak w przepaść lemingi
nie smuć się trzeba to zanucić
cieszmy się dobrem co w nas
zakwitła miłość jak kwiaty
kochajmy dziś kochajmy swój kraj
nie musimy wyjeżdżać
nie bądź dziki wyluzuj
unieś się wysoko ponad szczyt
nie przepaść podnieś wzrok
szczyty zaszczyty przed nami
płynie woda w rzecze
krew wrze nabrzmiałe
od śpiewu na szyi żyły
silny głos silna muzyka
znalazłem złoty róg
będzie mleko i miód
manny nie zabraknie
kochajmy dziś miłość wypełni
zakamarki serc
nie smuć się trzeba to zanucić
cieszmy się dobrem co w nas
zakwitła miłość jak kwiaty
kochajmy dziś kochajmy swój kraj
nie musimy wyjeżdżać
nie bądź dziki wyluzuj
unieś się wysoko ponad szczyt
------------------------------
Ps.
"Złoty róg" /róg kozy Amaltei, róg obfitości/
(patrz stosowne wersy)
w polskiej literaturze - i w zbiorowej świadomości Polaków - to przede wszystkim Wyspiański i jego sztuka "Wesele" ze słynną frazą "Miałeś, chamie, złoty róg!"
To dlatego wszelkie kolejne znalezione złote rogi są odbierane u nas nad Wisłą jako symbol przegapionego, idiotycznie przefrymarczonego cudu.
W tej piosence r ó w n i e ż. A tymczasem jej przekaz z założenia miał być optymistyczny:
nie smuć się
trzeba to zanucić
cieszmy się dobrem co w nas
itd., itd.
Nie da się nie smucić, kiedy codzienny nieśmiertelny powszechny cham przez swoją głupotę-ciemnotę bezpowrotnie każdego dnia traci skarb, który mógłby przynieść całemu narodowi wieczną pomyślność