mizantropia

na chodniku przed bramą

i na oczach całej ludzkości

ścisnęła nas w ciepłej pięści

jak garść świeżego śniegu

powoli przeciekłem między palcami

kąpiąc na jej brudne adidasy

kap kap kap

resztę rozmazała butem na betonie

dziś znów mam to uczucie

nieuwielbienia ludzi