powiedz

co widzisz w krysztale

pęknięcia jasność ciemność

echo zwierciadła

owiń  umysłem

błędy odbite wyrzuć na diament

spójrz w  migoczące lśnienie

zaufaj

kwiatom bez woni złudnych

leżą na szarym zboczu skały

w pocięte promienie

owiń marzenia

chociaż czerwienią brudzą  dłonie

pozwól rzece  źródłem płynąć

piaskiem się dławisz

na trupiej plaży

to co kochałeś morze zabrało

słońce horyzont

nasącza skwarem

krwawy wodospad spowalnia tętno

wróci co będzie jest i było