Świetny limeryk, a koty wyczuwają złych ludzi. Ilekroć zjawiał się w moim mieszkaniu pewien pan, obecny wiceprezes Zarządu Głównego ZLP, a ponadto chyba przewodniczący komisji kwalifikującej do tego związku, to Zuzia i Kajtusia uciekały na najwyższy możliwy punkt. Do innych obcych osób zawsze się tuliły, uciekały tylko przed nim..

Nie wiem, czy uciekłabym do Polikota, chyba nigdy. Ale koty wybrały chyba mniejsze zło.

Dowcipnie!

W każdym razie - jak widzimy to na zdjęciu - nawet koteczek czarno wszystko to widzi :(

Pani Bożeno, ja też nie, ale koty pewnie zasugerowały się książką Palikota pt. "Płoną koty w Biłgoraju" i wolały jego niż kokotę. ;)


A nie, nie Emilio, to pozytywny obrazek. Kot zmęczony ucieczką przed kokotą chłodzi się właśnie na zimnej posadzce tarasu.

Uśmiałem się, zwłaszcza z klasycznej, przewrotnej puenty :)

Hardy, toć o to właśnie chodzi... śmiejmy się. Wszak śmiech to zdrowie! :)