Go to commentsChłody kosmosu
Text 26 of 70 from volume: Na drogę życia
Author
Genrepoetry
Formpoem / poetic tale
Date added2021-08-10
Linguistic correctness
Text quality
Views952

To nic że umieramy

To nic że umrą

Ciała naszych dzieci


To nic że upadamy

Wszak jeszcze tu stoimy

Nie zgniotą nas do ziemi


Choroby wojny oraz głody


I chłopcy nasi młodzi

Co padną przy okopie

To nic są przecież młodzi


A życie starym

Jest zbyt drogie


To nic że nas opuszczą

Kobiety przy porodach


Oddając  życie

Życie dając



To nic wszak my jesteśmy

W kosmosie zawieszeni


Pomiędzy ekstremami

Naprzeciw wiatru bez nadziei

Pomiędzy mrozem

Brakiem tlenu

Jesteśmy w rajskiej pięknej ziemi

My zawieszeni

W czaso - przestrzeni

My szczęściarze

Bez nadziei


To nic że umieramy

Przygodnie przy strumieniu

To jednak jesteśmy

I naturalne że  giniemy


Jesteśmy szczęściarzami

Pomimo chorób wojen głodu


Żyjemy w chłodach kosmosu


  Contents of volume
Comments (5)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Na podstawie dostępnych danych, matematyka każe dopuścić istnienie bilionów cywilizacji istot inteligentnych na różnym poziomie rozwoju w "znanym" wszechświecie. Znanym oznacza tutaj obszar dający się obserwować przy użyciu obecnie dostępnych narzędzi. Biorąc jednak pod uwagę obecną wiedzę, to wydaje się niemożliwym przemieszczanie się wyżej zorganizowanej materii nie tylko pomiędzy galaktykami, ale nawet układami gwiezdnymi z powodu odległości liczonych w latach świetlnych. Jeśliby zaś dałoby się przemieszczać z prędkością światła, to przy podróżach międzygwiezdnych liczonych w latach, na planetach z których wyleciał statek kosmiczny upłynęłyby tysiące lat.

Życie jest jak zaraza. Nie tylko, że się przemieszcza w kosmosie na asteroidach i kometach w postaci aminokwasów, a nawet przetrwalników, to jeszcze powstaje w chemicznej zupie pod wpływem impulsów elektrycznych. Cały wszechświat, za wyjątkiem centrów galaktyk jest skażony życiem. Jemu jest potrzebne jedynie ciało niebieskie znajdujące się w określonym przedziale odległości od gwiazdy. Takich ciał jest więcej, niż gwiazd we wszechświecie. Życie jest plagą wszechświata. Reszta to ewolucja. Wszystko ewoluuje. Nawet poglądy, Rozarze.
avatar
Znakomity przekaz.
Jesteśmy dziećmi kosmosu i ponosimy tego konsekwencje.Cierpimy, choć jesteśmy szczęściarzami zawieszonymi w próżni kosmosu. Sami jesteśmy ofiarami głodu i wojen, choć wywodzimy się zdawałoby się obojętnego na wszystko kosmosu.
avatar
Ludzkość pada ofiarą pijanych sobą oszołomów i zwyczajnych głupców. Co ma do tego Kosmos i jego chłody??

Najstraszniejsza jest zmarzlina w naszej własnej głowie
avatar
To nic że umieramy
To nic że upadamy
To nic że nas opuszczą
Kobiety przy porodach

(patrz kolejne fazy tego lamentu)

Etc., etc.

Toż tego - w polskiej poezji XXI stulecia?? - już nie da się słuchać!!

To czego byś chciał, chłopczyku z pordzewiałą szabelką u boku?? Być Batmanem?! Ajronmanem jakimś? Człowiekiem z marmuru może??

Kiedy, Poeto, skończysz grawitować - i wreszcie zejdziesz na twardą matkę ziemię??
avatar
Chłody kosmosu, lub podobny wers podebrałem od kogoś ,tu z publixo. Przykro mi bardzo ale nie pamiętam od kogo.

Tak jak Borbolethina napisała - jesteśmy w objęciach chłodnego kosmosu. Miło że mnie zrozumiała .
Nasze wysokie, ludzkie loty ni jak się mają do zabójczego kosmosu, jego ekstremalnych temperatur , ciśnienia , związków chemicznych itp.

Tak więc żyjemy w podarowanym nam przez Boga Edenie .

Ale to tylko metafora - podobne doznania mieli zesłańcy na Syberię czy naukowcy na biegunach.
Podobnie mam i teraz, stojąc przed bezlitosną ludzką intrygą z niewiadomym końcem, (z białkiem białkiem kolca w tle ) a może efektem szaleństwa laboratyjnego lub prawdziwego gniewu natury ?

To nic i tak żyjemy w przecudnym ogrodzie -względem kosmosu.

Tak naprawdę to wierszyk o zmianie mentalności - to pierwsza iskra podważająca poukładany jak dotąd świat .

To nic że umierają - to nie moja postawa- ale części społeczeństwa które nie poszukuje prawdy tylko biernie wierzy i akceptuje przerażający i nieunikniony chłód kosmosu .
© 2010-2016 by Creative Media