Text 229 of 251 from volume: Znak czasu
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2021-09-03 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 908 |
Mi na słowo NIKT drży serce
A ty przechodzisz obojętnie
Mijają czasy ze swymi wojnami
Złem zbrodnią i pożogami
I nie wiadomo kto szczuł
Płacił werbował a potem palił
Nikt lub ono
Tamci i oni
I tak naprawdę nie wiadomo
O kogo chodzi
Uległy państwa przed nimi
I ludzi milionów
Padły na kolana
Taką są siłą
Nie do przejżenia i pokonania
System jak mafia
Wszystko po cichu i po kryjomu
NIKT nie jest winny
Nic nigdy nikomu
Pozdrawiam:)
ratings: perfect / very good
Ale niestety ,,ono,, pozostaje i jakby nie patrzeć zawsze jest .
Myślę że to chyba zależy od świadomości społeczeństwa oraz jego wpływu.
Brak arystokracji , ziemiaństwa czy ogólnie bogatych niezależnych ludzi rodzi niebezpieczeństwo utraty niezależności. https://www.youtube.com/watch?v=K7RC_Vllo6o
ratings: perfect / excellent
?
W różnym czasie urodzone dzieci jednej matki /i jednego ojca/ są tak skrajnie /duchowo i mentalnie/ różne jak Kain i Abel!
Ojciec Wirgiliusz
Uczył dzieci swoje,
A miał ich wszystkich
Sto dwadzieścia troje:
Hejże dzieci! Hejże ha!
Róbcie wszystko to co ja!
(stara z brodą znana zabawa z piosenką dla przedszkolaczków)
1. Nie MI a MNIE.
2. i ludzi MILIONY
padły na kolana
i
straszny ort:
Nie do PRZEJRZENIA
W j. polskim po spółgłosce JOT zawsze piszemy ER/ZET
dojRZał
wejRZał
przejRZał
spojRZał
naprawdę N I K T
(patrz tekst i tytuły)
nie potraktuje poważnie /nawet najlepszego w warstwie przesłania/ tekstu, w którym rojno od fatalnych potknięć.
Literatura to S Z T U K A słowa. Nie błyśnie ten, co nie błyszczy!
Moim zdaniem /starego/ nauczyciela
- a w mojej rodzinie to zawód uprawiany od czterech pokoleń przez samych mężczyzn -
siła ludzkiego zła
bierze się
z /też ludzkiej/
n i e w i e d z y
Serce drży, się boisz,
Gdy w twej głowie
Swiat się dwoi, troi,
W głowie non-stop roi!