‌Cóż robić, gdy myśl

ciągnie się w nieskończoność między marzeniem

a oczekiwaniem na cud.

Jutro znowu ujrzę

dzień krążący

niby orbita jak  lata świetlne pierdolony wszechświat

Na koniec wspomnę ci

o tym samym księżycu

przy którym wyjemy

my niespokojne wilki wieczności

Doszły mnie słuchy

że na granicy polsko- białoruskiej za zimno jest i samemu Bogu

wojna światowa się szykuje..

Żegnaj przyjacielu

jutro znowu do ciebie napiszę

słów ci u mnie pod dostatkiem.

Z poważaniem bratnia dusza