po nas  

pozostał pusty peron  

pociąg który pędził  

zjechał na bocznicę  

wiatr zamiata Kraków

semafory iskra świateł  

blask twych oczu widzę  

gdy powieki zamykam 

obraz w głowie  

wyblaknąć nie może

globus przy nim 

pocałunkiem się witamy

samotna stacja  

moknę

szukam śladów  

czytam znaki wyryte na ławce 

po której stoi puste miejsce

tanie czerwone wino 

rękaw koszuli starej  

zaznaczony

serce stalowe tory

nasze cele wspólny kierunek  

w życiu różnie bywa  

jestem gdzie indziej niż ty jesteś

amen