nie zawsze miły potrafię kochać 

na rozkaz nie mógłbym zabić 

jesteśmy kwiatami rozwiniętych lat 

w naszych głowach zabawy dym trawy 

płyniemy wśród gwiazd dobry czas 

ze skrzydeł strzepujemy pył 

co pokrył kilka żelaznych kurtyn 

burzymy mury co dzielą ludzi 

zbawi nas czas pośród słów 

modlitwy podnoszą z kolan 

ściskam dłoń tak małą i ciepłą 

obronić próbuje przed głodem 

oczy są ludzie są fałszywi 

muzyka dla nich mówią że grzechem 

nienawiść porywa w grupowej panice 

oddalam się to nie moje życie