Haiku to nie tylko układ 5 - 7 - 5.
U ciebie zresztą ostatni wers ma 6.
To też nie tylko nawiązanie do świata przyrody.
To pewien abstrakt ostatniego wersu, a nie kontynuacja poprzednich.
Gdyby ostatni brzmiał: Tańczymy na mroźnym szkle - to tak.

No, cóż - zapewne nie jest to haiku w wydaniu encyklopedycznym, ale radzę Ci nieco podszkolić się w tego rodzaju literaturze. Oto moja pierwsza lekcja (za darmo) ..
~~
Wiersz senryū 川柳 – brat haiku 俳句

Senryū 川柳, czyli dosłownie “rzeczna wierzba”, składa się z trzech wersów i 17 sylab, ułożonych w kombinacji 5-7-5. Na pewno większość z was zna ten format z bardziej znanej japońskiej formy poetyckiej, czyli haiku 俳句, jednak są to dwa różne rodzaje wierszy. Haiku jednak zawsze będzie posiadało specjalne słowo zwane kigo (季語) odnoszące się do pory roku, ponieważ jest to forma skupiająca się na naturze. Senryū ma bardziej żartobliwy charakter i częściej jest spotykane w formie oralnej niż pisemnej, w przeciwieństwie do haiku.

Pomimo swoich różnic, senryū i haiku wywodzą się z tej samej formy zwanej haikai 俳諧. Haiku powstało z pierwszego wersu wiersza zwanego hokku 発句 i posiada charakterystyczne cechy haikai takie jak wspomniane już kigo czy kireji, czyli łączniki. Senryū z kolei pochodzi z części haikai zwanej hiraku 平句, znanej ze swojego mniej formalnego charakteru i swobodniejszej formy.
~~
Wspominam - zaznaczam powyżej - że haiku "jest to forma skupiająca się na naturze"

Lekcja nr 2 (dla p. puszczyka)
~~
Moje tutaj objaśnienia są z rodzaju prostych porad, wierzę jednak, że mogą się przydać wielu początkującym. I mnie też - dla przypomnienia zasad tej wielowiekowej tradycji, aby jej nie postponować. Jestem bowiem zaledwie uczniem w tejże szlachetnej sztuce tworzenia literatury haiku...

Haiku to prostota. Jego obrazy to natura uchwycona tu i teraz migawką aparatu fotograficznego i zarejestrowana w naszym mózgu. Ilość sylab użytych w wierszu (5 7 5... 7 7), to tylko ustalona wiekową tradycją forma, lecz szanując ową klasyczną odmianę, należałoby się jej trzymać. W samej Japonii tylko 5% twórców nie hołduje tej zasadzie.

W haiku należy unikać takich środków poetyckich jak porównanie, personifikacja i rym. Powinno też zawierać odniesienia do poszczególnych pór roku. Musi jednak przekazać obraz w sposób zrozumiały dla wielu. Nie tylko samego autora. Jednak treść haiku nie może narzucać ewentualnych konsekwencji toczącej się na obrazku akcji. Do tego powinien dojść sam odbiorca/czytelnik. Jak w Zen czy samym satori, nie istnieje przecież wykładnia zjawiska. Tu musi zaistnieć przebudzenie, oświecenie samoistne. A haiku winno być właśnie takim przekazem.

Ten wykład z wiki coś zmienił w liczbie sylab?
Nie jesteś aż tak dobry jak ci się wydaje, aby innych traktować z góry.
Podszkolić się możesz, ale wyczucia do tej formy zwyczajnie nie masz.
A podstawą haiku jest nie twój wykład, który ma się nijak do treści.
To by było na tyle z mojej strony.

- ażeby nie brnąć dalej w tą bezpłodną dyskusję, zapraszam pod adres (jak niżej), do mojej publikacji sprzed kilku lat:
~~
http://www.miniatury.fora.pl/haiku-podstawy,7/podstawy-haiku-wprowadzenie-wedlug-bronmus45,17.html