Kastracja prokrastynacji Text 1 of 1 from volume: Pigułki i recepty (26.)
| Author | |
| Genre | poetry |
| Form | blank verse |
| Date added | 2023-01-04 |
| Linguistic correctness | |
| Text quality | |
| Views | 425 |
5... 4... 3... 2... 1...
Czasem tylko tyle wystarczy,
by oczekiwane wielkie Coś
weszło w życie tempem światła
bez zbędnego drugiego czytania.
Jedyny warunek, by podmiot zadziałał.
Orzeczenie jest narzędziem celu.
Niezależnie od losowego okolicznika
podmiot musi aż i tylko zadziałać.
Dopełnienie samo nasyci treść.
Przydawki będą echem,
które uwieczni się na fotografiach
zmysłów i z nimi wyblaknie.
Sens przemija wraz z czasem,
jaki zrodził go z przypływu myśli.
Czekać to jak codziennie głodzić się
dla fanatycznego kultu samego głodzenia.
2020.03.31
new texts
ratings: perfect / excellent
- podmiot, orzeczenie, dopełnienie, określenie i przydawka -
(patrz tekst)
kształtuje /od dziecka/ naszą świadomość
ergo
świat, w którym żyjemy. Ten, w którym wszyscy nadal czekają na Godota
(vide S. Beckett i jego kultowy dramat z 1949 r.)
Trwanie, marazm, powszechna bierność, oczekiwanie, że Bóg, rząd, Godot /dzisiaj PiS, Joe Biden/ zrobią "z tym naszym pieprznikiem" wreszcie porządek - i cud nas ocali -
- to ta biblijna postawa, w której
dorośli ludzie jak pogubione dzieciaczki wciąż NIE SĄ podmiotami własnego /jednorazowego/ życia.
To niesłychanie deprymujący obraz.
Liryka refleksyjna podniebnego lotu
(patrz tekst)
Masz język w głowie /ściślej w gębie/??
To nim /sam/ obracaj!