Zanosiło się już na wiatr

łapaliśmy trawiaste cienie

i jak wypalone neony z podniesioną głową

zgłębialiśmy naturę metamorfoz z Levi-Straussa

W czerwonej nawie na skraju sosen

jakby niepostrzeżenie jin zamieniało się w jang

C’est la vie – powiedziałby zgryźliwie markotny

osiołek

A w skale

różowoszarej od zmierzchu

siedzieli derwisze

i tonem podniesionym perorowali

o Mnożnikach to znaczy ludziach

zwanych Królami i Królowymi

Stany Zjednoczone protestowały przeciwko aktywności wojsk chińskich

w zewnętrznych partiach domniemanego środka

Nie skończyliśmy już tej modlitwy przed ostatnią fazą

W proch nam się obróciło

kiedy piekielnie ślepiące słońce

zachodziło grzybem nad Stumilowym Lasem