roztrzaskane czaszki w nich białe mózgi 

oczy wydziobane przez czarne kruki 

idziemy po zwycięstwo  siła męstwo 

w palce pióra pisać o bohaterach wiersze 

dudnienie butów z pieśnią na ustach 

kroczą poeci po wszystkich portalach 

nadchodzi fala nadchodzi pora walki 

z pismakiem polegniesz po pierwszym wersie 

zmierz się z niedolą śmiercią przypadkową 

ludzie ludziom zgotowali piekło miedzy swymi 

żołnierze bohaterzy żołnierze mordercy 

w głowie się nie mieści od złych wieści 

idą dzieci idą kobiety starcy co raz bardziej słabsi 

świat się gapi powtarza to straszne wielka szkoda 

nie robi nic bądź bardzo mało zarobić by się zdało 

wychodzę z siebie wychodzę na ulicę i krzyczę 

dość tych zbrodni dość potwornej wojny 

patrzę się z boku niedowierzam 

jak z człowieka można zrobić takie zwierzę 

idzie i zabija morduje gwałci i się dobrze bawi