*** 

stalowe ptaki tną welon błękitów 

zioną płomieniem z pysków 

dzieci w krwi nocą skąpane 

zabrane od swych rodziców 

kraina niegdyś tętniąca 

gdy to piszę - jest konająca 

znowu zło łeb podniosło 

pożogą spłynęła ziemia 

i smoki ziejące ogniem 

w tej ziemi zasiały wojnę 

dziś zamiast złotych spichlerzy  

skąd zboża płynęły od wieków 

ruiny szczerzą swe zęby 

w drwiącym szatańskim  

uśmiechu...