W każdym takim jak nasz gnębionym wieczną grabieżą i wojnami kraju

k a ż d a rekonstrukcja

siłą rzeczy musi być


/i dlatego zawsze J E S T/

na tych naszych wciąż tlących się niedogaszonych zgliszczach

jedynie baaaaaardzo okrojonym domniemaniem.

Przypomnijmy:

Polska - to królestwo z tradycją obejmującą

od czasów Piastów po króla Stasia

TYSIĄC lat z kawałem.

Tymczasem to, co po nich nam zostało - polskie regalia - to jeden tylko poszczerbiony Szczerbiec i arrasy na Wawelu.

Gdzie jest - i jak wygląda?! - cała tamta kapiąca od złota i bursztynu

wagonami z Polski wyszabrowana

"reszta"


?!

Jako sponiewierany odwiecznymi przemarszami wojsk naród

Polacy /jak ten Chrystus rozpięty między wschodem a zachodem/


wciąż na nowo

z pojedynczych ocalałych puzzli

układają swoją własną Wielką Przeszłość - i teraźniejszość. Taka ta nasza rekonstrukcja

(patrz miniatura, wszystkie tytuły - i załącznik wizualny)

Dlaczego ten na dwa krzesła dialog jest tak bezcenny

?!

Nasi żyjący już tylko na pożółkłych czarno-białych zdjęciach Wielcy Nieśmiertelni Przodkowie

NIE SĄ czarno-biali

ERGO

żadna przeszłość NIE JEST czarno-biała.

To narzucona mechanicznie o p t y k a czyni taki /szarobury lub barwny/ obraz.

Od Malarza /fotografa/ zależy, jakiej palety barw użyje - i jaki finalny portret z tego wyjdzie