Jestem w posiadaniu popularnonaukowej książki pt.: `Wszechświat, życie, człowiek`, red. ogólna Eugenia Konopka, wyd. Książka I Wiedza`, Warszawa 1955. Grubo zatem starsza ode mnie...

Autorzy swoje opracowania, dotyczące nauki i jej osiągnięć, kierowali do ludu, raczej niezbyt wykształconego, tłumacząc ludowi owemu otaczający go świat -  w sposób charakterystyczny dla tamtej PRLowskiej epoki lat pięćdziesiątych .

Chciałabym zacytować urywek rozdziału zatytułowanego `Legenda i nauka o pochodzeniu człowieka`, autorstwa prof. dr Jana Mydlarskiego:

`Dokoła  zagadnienia podchodzenia człowieka trwa od dawna zacięta walka ideologiczna między OBOZEM REAKCJI, reprezentującym metafizyczny pogląd na świat, a OBOZEM POSTĘPU, walczącym o naukowy, przyrodniczy, materialistyczny kierunek naszych badań. W tej walce OBÓZ REAKCYJNY wykorzystuje wierzenia religijne. Przedstawiciele tego obozu wysuwają (...) biblijny mit o cudownym stworzeniu człowieka...`

A niech sobie ów spór trwa. Zostawmy to w spokoju, bo jego istnienie jest oczywistą oczywistością. Ciekawsze jest to, co wyróżniłam tu majuskułami. Ten obóz postępu contra pejoratywnie brzmiąca reakcja jakoś kojarzy mi się z dzisiejszą nomenklaturą (albo bardziej współcześnie mówiąc - narracją) i implikuje myśl, że słowo `postęp`, w tym kontekście, zawraca do lat pięćdziesiątych XX wieku, do ówczesnego PRLu z jego światopoglądowym zestawem jedynie słusznych tez.

Ostatnia fotografia zaś, to kredkowy ślad pierwszych artystycznych działań autorki niniejszego tekstu, która we wczesnym dzieciństwie z pasją ozdabiała wszystkie książki, które wpadały w jej rączki. A dlaczego? Bo niepoprawna z niej małpa?