ujrzałem dzisiaj gruszkę na wierzbie

która tak do mnie śmiała się pięknie

zatem próbuję w życiu posprzątać

wszakże to była wierzba płacząca

*

chodzę wciąż w kółko

lecz szansa marna

by tym sposobem

wydeptać kwadrat

*

pełen luzik

spadam jak kamień

przecież spadanie

kości nie łamie

*

schodził z drzewa

nie chciał być małpą

lecz nagle pomyślał

czy w sumie warto?

*

tak innych osądzał

że wnet się zaplątał

we własnych błędach

aż spuchła mu gęba

*

był robotem

chciał być człowiekiem

marzenie spełnił

gdy odbił mu dekiel

*

gdy tyłek ci skopią

to boli owszem

gorzej gdy w mózgu

się coś poplącze

*

gardził ludźmi

myśleli inaczej

teraz w zaświatach

zgrzyta i płacze

*

co tam słychać

to chyba ściema

mieć pretensje

do istoty której nie ma

*

zlecieć na dno

i odbić się

a nie jak zwłoki

cuchnąć na dnie

*

tak sobie myślę

czy było warto

wszak po obiedzie

jestem musztardą

*

nie owijał w bawełnę

słuchano niechętnie

gdy raz owinął

jako mędrzec zasłynął

*

o cudzych przywarach

zdanie ma

ale o swoich

to cicho sza

*

za pewnie

i za wysoko

podskoczyłeś kolego

że złamałeś kark o niebo

*

to żaden problem

wskazywać dowody

ze mną zgodne

przeciwnych wcale

wygodniej w ramce

nie szukać dalej

*

ma złoty klucz

takowe drzwi

a poza tym

to już nic

*

czy byłeś normalny

czy czubkiem cię zwali

to wszystko zależy

kto normę ustalił

*

zrozum to wreszcie

przestań być smutnym

ty jesteś inny

ja jestem słusznym