(po latach przerwy - cd.)

Przez Grzegrzółki gnałem w cwale...

w karczmie trzosem zabrzęczałem,

wnet z gżegżółki, oprócz czystej,

karczmarz przyniósł mi pieczyste,

i trzcinniczka, na dokładkę,

spróbowałem nie ukradkiem.

Dżdżownik też niczego sobie…

byle nie legł na wątrobie.

Jeszcze głodnym, więc z warzęchy

mięsko wcisnąłem w bebechy.

Ścierwnik nie był ku ozdobie…

zjadłem, wypiwszy na zdrowie.

Ogorzałka, pod gorzałkę,

smakowała całkiem, całkiem,

lecz z orzechów orzechówki

nie miał karczmarz ni połówki.

Miast nalewki więc zechciałem

orzechówkę – ptaszę małe,

i do tego uhlę z żołną…

swym posiłkiem gawiedź ściągnął.

Podgorzałka i jarząbek

w kolejności – gdyż porządek

i w żarełku trza zachować,

póki trzeźwa jeszcze głowa.

Lekko żęrzę, gdyż z obżarstwa

już żołądek mówi „basta!”.

Lecz na pluszcza mam ochotę…

podróżniczka wcisnę potem.

Dobrze, żem w sakiewce złota

miał dostatek, gdyż hołota –

powsinogi, te hultaje

nie czekali, aż się najem,

tylko stół mój już obsiedli

żebrząc, że też by coś zjedli,

więc głuptaków i szlamików,

i pełzaczy, pomurników

im kupiłem. Niech się nażrą.

W końcu żem postacią ważną.

Pan im stawia! Zamiast śledzi

dzisiaj ptaszki żarłem kmieci.

Jakie kmiecie? Gołodupce!

Gdy wypili, rżną hołubce,

skry krzesają, wrzeszczą pieśni…

Jak w Wytrzyszczce, gdziem był wcześniej.

.

Czułem – w trzewiach zżarte krąży,

od gorzałki łeb też ciążył...

Zamiast z łoża wstawać rano,

noc na ławie miałem spaną.