płaski prosty wyżyłowany 

w słojach spisane zdarzenia  

niegdyś pokaźne drzewo  

wycięte tuż nad ziemią

zakorzenione głęboko  

wyrwą i to na ogień  

konary wyrąbane na ognisko  

wyczuwam smak kiełbasy  

spieczonych ziemniaków

nie będziesz panie ozłacał jesieni  

kolorami różnych odcieni  

palety barw wokół  

a ciebie wycieli

stając się deską na chleb 

pozostają wspomnienia  

dają do myślenia  

nie warto ścinać drzew

pnąc się do nieba

wysyłając szepty modlitwy  

które mogą pomóc  

by dalej iść  

nie pobłądzić pośród tylu myśli