W ramach obłaskawiania wariata i nie czynienia zadrażnień na linii pałac - Tusk, prezydent jest niepotrzebnie tolerowany przez rząd. Rząd, dający mu rozrzutną ręką grube miliony złotówek na rozrost administracji i dalsze wylewanie pomyj. Takie niby koncyliacyjne działanie ośmiela niekumatych i przynosi odwrotny skutek. Tu wprasza się do świadomości przykład z sienkiewiczowskiej wizji sylwetki Chmielnickiego. Mianowicie nasz król pragnący powstrzymać watażkowe zapędy tegoż prymitywa, nadał mu tytuł hetmana. Prymityw zrozumiał ten gest jako oznakę słabości państwa i zachętę do dalszej rzezi. Podobnie z chwaleniem Dudy. W podzięce za pochwałę, zachował się niczym donosiciel. Oto skutek wyciągania ręki do człowieka, który ma groźne, głupkowate i śmieszne poglądy jednocześnie.

*

Zachęcanie durnia do bycia nim, zasługuje, by nazwać durniem tego, co to robi; czytam o występach komików z pisowskiego towarzystwa zadymiarzy i odczuwam pewnego rodzaju satysfakcję, gdyż to, czego jestem świadkiem, potwierdza moje przewidywania. Smoleńskie miesiączki, obajtkowe uśmiechy, dudowate wygłupy, cały ten repertuar przestraszonych kreatur nie dziwi mnie tyle, co niezrozumiałe postępowanie obecnego rządu. RZĄDU, który miał w programie szybkie rozprawienie się z politycznymi mafiami, robi zaś wszystko, by przedłużyć im spektakl zniesławiania kraju i obniżania jego międzynarodowej rangi.

Bębni się teraz, trąbiło o tym przez poprzednie osiem lat i zanosi się na to, że, że czeka nas kolejne wieloletnie pieprzenie o tym, czego to nie dokonamy. Jednak kiedy przychodzi przejść od szumnych obietnic do realizacji, okazuje się, że pojawiają się przeszkody, pechy, utrudnienia dyskwalifikujące zbożne zamiary.

Gorzkie to słowa i nie powinny one paść nigdy, lecz kiedy na co dzień obserwujemy, jak ludzie, którzy powinni być mieszkańcami pierdla, nadal chodzą swobodnie i bezkarnie z łomami mówiąc o państwie w rozsypce kierowanym przez nieudaczników, trudno się opanować.