Tyle miejsc mi się jawi 

Tyle rzeczy do odkrycia 

Tyle uczuć niezbadanych  

Tyle przeżyć do przeżycia 

Gdy tak leżę już bez chęci 

Tylko myśl już się kołacze 

Kiedy był czas na to wszystko? 

Ciało martwe dusza płacze 

I nie wróci już ta młodość 

Jak w ruletce chwila złota 

Gdy był czas na wzniesienia 

Dusza była tylko płocha  

I wzniesienia krótkie małe  

Próbowały lekko słabo 

By to ciał silne zdrowe  

Choć na chwilę wznieść wysoko 

I choć dusza chce ulecieć 

Płatać figle wzniecać zament 

To już ciało stare szare 

Nie poleci za wysoko 

Gdy był czas strach zwyciężał  

Gdy sposobność wetowała 

To ta ludzka ma powłoka  

W koło tylko pomstował 

Nie tak chwila nie ten moment 

Jutro też jest przecież dzień 

Lecz jutro nie nadejdzie 

Teraz tylko wieczny sen  

I choć jesteście młodzi 

Ta godzina już wybija  

Ta co ciało dzieli grodzi  

I wskazuje gdzie mogiła  

I choć teraz silni zwarci 

Przesuwacie wrota czasu 

To i na was przyjdzie pora  

By użyźnić skrawek lasu 

I nie będzie już odwrotu  

Tylko żalu chwila w trwodze 

Że choć było tyle czasu 

To krzyż stoi gdzieś przy drodze  

I nie czekaj na sposobność 

Bo nie znana jest godzina  

Gdy twe ciało się spopieli 

Życie to jest tylko chwila