smutny wiersz

...ależ to "fajne"...

Nie dziwota, że każdy/-a, karmiony/-a rzeczywistością (skrzeczącą - w domyśle), ucieka w ramiona wyuzdanej fantazji.

I tak trzymać

Zaskakujący i niezwykle poszerzający pole interpretacji tytuł miniatury odnosi się dwubiegunowo do portretów obu kobiet: tej z (przaśnego) realu, która chlebem dnia powszedniego karmi swojego uciekiniera, oraz tej z krainy Oz, dzięki której tenże uciekinier zmartwychwstaje. Obie są diametralnie INNE.

Pytanie: kto i czym karmi obie panie??

Bo przecież nie ten ich tułacz - wieczna Boża sierota