`Do Muzykanta`

Muzykancie ostrze twe jadowite

Ugodziło mnie nad życie

Pomyślała moja głowa: `Pomsty szukać!`

Skrzypki Ci zedrę, smyczek w ręku podpalę!

Po chwili odszedł zły z żalem

Głębiej zerknę

Widzę bliznę? Może ranę?

Czyje to dzieło nasz przyjacielu?

Uczniów zbyt wielu?

Toastów na cześć nie wznoszą?

Do tanga nie proszą?

Przykrość sprawiłem

Przepraszam

Nie będę

W twych uszach i tak nic nie mówiłem

Muzykancie gdy staniesz kiedyś na parapetowym rancie

Nie! - Ja proszę

Wracaj

Zagraj coś macosze

Wytrwasz, Ja Wierzę!

Pięć razy, za Ciebie odmówię pachnące pacierze...