i tu się spotykamy Marzenko. to miłe. Napiszę tylko tyle jeżeli ktoś nie czytał poezji lub prozy tej oto kobiety to naprawdę wiele stracił. Wiesz co myślę o Twoim pisaniu. Miłego :*

Świetne i straszne. Aż bolą palce, choć nie jestem jaskółką.

Zobaczyłem te biedne ptaki. Te emocje z nimi związane. Brrr... Wiersz bardzo dobry. Gratuluję.

oblodzone lotnisko
nie wydano zgody na start
kołowanie nie miało sensu

(patrz środkowa strofa)

Nie wydano - co istotne - również zgody na lądowanie!!

Świat jest opresyjny nawet dla tycich kilkogramowych jaskółek, które - BEZ ŻADNYCH LOTNISK - pokonują piaski Sahary i Morze Śródziemne, by bezpiecznie uwić przytulne gniazdko w naszych /często oblodzonych/ Prokowskich Chrustach.

D A M Y R A D Ę

gniazdka i piórka
są jak kolana pod brodą
jedyna /za to murowana/ czułość

(vide końcówka - cytat z pamięci)

Nie chcę się kłaść (vide nagłówek) - bo i po co? Skoro następny ranek będzie kapka w kapkę taki sam jak wszystkie poprzednie??

Z jaskółkami w kropce