Text 14 of 15 from volume: Duszą Pisane
Author | |
Genre | poetry |
Form | blank verse |
Date added | 2012-12-04 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 2295 |
pamiętasz przepych trzcin kasztanowych włosów
wnyki zastawione na pożarcie snów
***
zardzewiałe gałęzie bezsilne
gryzą kończyny zostawiając spuchnięte łyka
bez (senność) nie zakwitł tej wiosny
za smutno było
w ogrodzie
zostańmy tu w popłochu gęsich stad
w przelocie baranich chmur
ratings: perfect / excellent
ratings: perfect / excellent
ratings: perfect / excellent
Par exemple taki słynny Wielki Zderzacz Hadronów jest gigantycznym i nie do końca rozpoznanym eksperymentem z zakresu fizyki jądrowej, który - gdyby coś poszło nie tak - może nawet nas wszystkich /wraz z Matką Ziemią/ teleportować w niebyt
- wnyki zastawione na pożarcie snów;
- zardzewiałe gałęzie bezsilne
gryzą kończyny
zostawiając spuchnięte łyka;
- bez nie zakwitł tej wiosny
za smutno było w ogrodzie;
zostańmy tu w popłochu gęsich stad
O niepokojących hadronach cisza, ale aura, wpisana w wiersz, niczego dobrego nikomu nie wróży
(vide tytuł i horyzonty w tekście)
Ponieważ nikt z nas nie wie,
czym
za chwilę, za moment
to wszystko dookoła nas się skończy??
Apostrofa do nieodgadnionej/-ego "ty"
Pamiętasz przepych trzcin kasztanowych włosów?
/te/ Wnyki zastawione na pożarcie snów?
(patrz pierwsze wersy)
sugeruje obecność zranionego "ja" i jego katastrofę osobistą, jaka się być może rozegrała w tym niedokończonym krajobrazie.
Co dobrego może wyrosnąć na tak spopielonej ziemi??