Dla mnie ten wiersz dopiero się rozpoczyna. Chciałabym zobaczyć tę drogę do Edo i pójść z nią razem podmiotem lirycznym. A tak nim droga się zaczęła, już się skończyła. Wiem, że istnieje minimalizm w poezji, ale w takiej formie nie można pomieścić zasugerowanego przez autorkę tematu. A naprawdę dobrze się zaczyna... Pozdrawiam!

Cóż, zdecydowałam się na haiku. Pozdrawiam.

Poezja w drodze do Edo (patrz nagłówek i przesłanie) - to liryka powrotu do tego, co było.

Przypomnijmy, że ta droga /do Edo/ - to podróż także w czasie do starego sprzed 400 lat Tokio.

Tylko 3 wersy - i darmowy lot w Czasoprzestrzeń Japonii