Bardzo dziękuję za komentarze.
Jeśli chodzi o wiersz o Stalinie, to nie patrzę na Szymborską jako poetkę wielbiącą komunizm. Ma ona ten sam rys w biografii jak np. Gałczyński, ale to nie przesądza o tym, aby żebym patrzyła na jej twórczość z zainteresowaniem.
Jeśli chodzi o staromodne kapelusze, to są one jakby metaforą opisującą poezję Szymborskiej (jej poezja nie jest staromodna,lecz ugruntowana, wyczytana przez pokolenia od deski do deski).
Znalazłam kilka zdjęć poetki w beretach i kapeluszach, które - wybaczy Pani - dla mnie są jednak nieco przestarzałe.
Zazdroszczę Pani znajomości z Poetką Wisławą Szymborską, choćby takiej, jak się Pani wyraziła, naukowo-służbowej. Pozdrawiam!

Niestety wielcy artyści okazują się często ludźmi, z którymi w realnym życiu nie chcielibyśmy mieć do czynienia.Szymborska gloryfikowała komunizm, Mann źle traktował rodzinę, a Przybyszewski doprowadził do śmierci kochanki...Wielcy artyści-mali ludzie, zarówno literaci , jak i malarze i muzycy.Znajomość niektórych życiorysów może mocno zniesmaczać i rzucać cień na ich dzieła,uniemożliwiający obiektywną ocenę. Podobnie rzecz wygląda w sferach roszczących sobie prawo do sprawowania duchowej posługi (afery kościelne z pedofilią w tle). Nie można otwarcie mówić o przewinach, bez posądzania o atak na instytucję.Moim zdaniem należy ujawniać prawdę, a resztę zostawić sumieniu.

Gdyby ten wiersz zakończył się na przedostatnim wersie czwartej strofy, czyli na słowie "wierszem", moja ocena za poziom literacki byłaby najwyższa. Dalszą część wiersza uważam za zbędne dopowiedzenia.
Natomiast absolutnie nie rozumiem, dlaczego wiersz poświęcony Wisławie Szymborskiej staje się pretekstem do wywlekania własnych opinii o Noblistce oraz jej poglądach politycznych, a niedawno nawet nazwanej noblistką lewaków. Przecież oceniamy wiersz zamieszczany na portalu, a nie dorobek twórczy Szymborskiej, która miała rzekomo "nieszczere oczy". To i tak dobrze, skoro premier rządu Rzeczypospolitej Polskiej Donald Tusk ma nawet wilcze oczy, co publicznie ogłaszał jeden z najważniejszych polskich polityków.

Dziękuję Panu za konkretne wskazówki. Przemyślałam je i wiersz ma taki kształt:

właścicielka dwóch stanowczych dat
dorobiła się starości na policzkach
i tęsknoty za małpą i kotem
nie spieszyła się z umieraniem
myślała jeszcze o wiośnie i o gągołach

są szuflady
w których zamknęła czas

uśmiech nadwornej poetessy
na czarno-białej fotografii
wystarczył mi
żeby liczyć się z jej zdaniem

pozwoliła mi przymierzać jej
staromodne kapelusze
wyjść poza oczywistość
a w końcu powiedzieć
WSZYSTKO MOŻE BYĆ WIERSZEM
ALE NIC WIERSZEM BYĆ NIE MOŻE

Pani wrzos10 po raz kolejny dowodzi, że Jej myśli i oceny powinny być kanonem obowiązującym wszystkich. A ja też po raz kolejny - a mam nadzieję, ze ostatni - oznajmiam, że tym oczekiwaniom na pewno się nie podporządkuje.

Przepraszam za brak znaku diakrytycznego przy ostatniej literce.

A kogo obchodzą czyjeś poglądy?Poetka pisze o tym,co ważne,co obserwuje i z czym ma do czynienia.A wiersz jest z rodzaju rozmów z M.Umer,jak dla mnie.

Jakikolwiek na żywo dialog na linii Mistrz - Uczeń

z Wisławą Szymborską w 2013. roku

(patrz data publikacji wiersza)

nie był już możliwy, gdyż Poetka zmarła rok wcześniej. Pozostały nam inne z Nią środki "łączności": Jej cudowny dar dla świata - Poezja, Jej niezwykłe collage, utrwalone na taśmach z Nią wywiady, Jej fotografie...

Jeżeli nie chcesz być dozgonnym literackim matołem, pamiętaj:

zawsze /do samego grobu/ uczymy się OD NAJLEPSZYCH