pijana miłość

No i winem to się upija a nie upaja... myślę.

Oczywiście optymisto,że upija:)
Gapa jestem.

upaja.
upija, to moze p.Optymista.
co moze?
na pewno musi sie On upijac, inaczej takich bzdur by nie pisal.
nie jestes zadna Gapą,
a wspaniala Poetką.
nic nie zmieniaj, Mireczko
♥

a co do Łóżka, to raczej ja jestem specjalistą, i to wybitnym.
czemu?
od wielu dekad, suwerennie panuje nad swym ŁOŻEM,
koloru "celibatowego"
a tej Pani, to raczej juz cieplo-kafelkowy Piec przysluguje, anizli takie smiale wybiegi erotyczno-zalotno-milosne

sz.miro
dostojna Pani
rzadkiej "urody" Poetko
Wiersz znakomity.
mozna powiedziec, bardzo gleboki.
wydaje mi sie, ze kazda Twe pociagniecie Piorem,
to jakby nowe Zycie.
ps. jestem wsciekly na tego Poetę.

Piękny wiersz, doskonałe poetyckie wyznanie. A czy winem się upajał, czy też upijał? Można się upajać, nawet rozkoszować i to brzmi bardziej poetycko. A że tylko w soboty, to miałaś wyjątkowe szczęście. Bo gdyby przykładowo trafił się, oczywiście nie Tobie, ale Twojej mamie lub babci, taki ś.p. Rafał Wojaczek, to dni tygodnia by nie wystarczyło. I co wtedy?
"Z sobą" proponuję zamienić na "ze sobą", a pozbycie się ostatniego wersu na pewno wierszowi by nie zaszkodziło.

Oprócz tych drobnych potknięc, które wskazał janko, wiersz bardzo przyjemny w czytaniu. Podoba mi się jako miłośniczce tęsknot i żali ;) W mojej ocenie ostatni wers wcale mi nie przeszkadza, ale dopełnia całości. Właśnie w nim ten żal się kumuluje. Pozdrawiam.

Każdy romans z upojonym pijanym, choćby to był nawet sam poeta, wyprowadza zakochaną parę wcale nie na łąki umajone, a w szczere pole - i na manowce.

Nie wiążemy się z uzależnionymi (w żadnej ich postaci: od prochów, od flaszki, od pracy, od internetu, od cukru, od seksu, od zakupów etc., etc.).

Życie na haju wyklucza samokontrolę

A chyba nie chcesz wracać na wózek?

Miłość pijana
On nawalony
Ja zakochana
Od rana do rana

Author	mira
Genre	poetry
Form	poem / poetic tale
Date added	2013-04-20
Linguistic correctness
Text quality
Views	2211