Ludzie to dramaty,

Lepsze od mickiewiczowskich.

Śmieją się -  płaczą.

Szanują - szydzą.

Ludzie to tragedie,

Lepsze od szekspirowskich.

Kochają - zabijają.

Prawdę gloszą - klamią.

Maski zakładają, bez szacunku dla

Aktorów.

Gardzą błahostką,

Nie chcąc zobaczyć w niej piękna.

Śmiechy dziecięce,

Głosy żołnierskie,

Serca kamienne.

Szaleńcom tym śmierć jest tylko wrogiem.

Brak im odwagi do stoczenia pojedynku...