To bardzo tajemniczy zapis, należałoby go czytać między wierszami,ba, nawet między słowami,lecz poprzestanę na uszanowaniu tajemnicy. Przyznam, że przyciąga mnie ten tekst i pewnie jeszcze nie raz do niego wrócę.

Bardzo ciekawe wersy

Dzisiaj wiersz już wygląda tak:

matko maja Matko Boża

ty mnie dwa razy urodziłaś
a ja dzisiaj
umarłem po raz drugi

bo jeśli nie umiem być
potrzebującemu
potrzebny - to mnie nie ma

#

a tym samym nie ma mnie
dla tej jednej
choćby tylko na jedną noc

i nie mam co udawać że
potrzebowałem i
potrzebuję czegoś więcej

mogę jednak powiedzieć
że to też jakoś
po kościach się rozejdzie

Człowiek - ten liryczny "ja" - jest pylinką w makrokosmosie, co potwierdzają wersy:

nie ma mnie dla siebie
i nie ma mnie dla ciebie
a tym samym nie ma mnie
dla tej jednej -
choćby na tę jedną noc

Ergo: jestem nikim i niczym i w tym Wszechświecie nie ma mnie dla nikogo.

Tytuł "matko maja Matko Boża" wprowadza nas w sacrum modlitwy, w której nie ma miejsca na żebranie o litość czy miłosierdzie - to raczej spowiedź strapionego głęboko osamotnionego serca.

W sekwencji wersów "matko moja Matko Boża (...) nie ma mnie dla ciebie" poraża siła prawdy tego wyznania: jesteś dla mnie jak powietrze i bez ciebie już nie żyję, ale de facto ciebie nie ma.

Rozpacz czarna

potrzebowałem
i potrzebuję więcej

(vide stosowny fragment)

niestety, wszelkie nasze potrzeby racjonowane są nam wyłącznie kroplomierzem.

Dlatego tak czy tak - czyś płakał, czy też się weselił - w s z y s t k o rozejdzie się jak zawsze po kościach.

Taki mamy melodramat