z kościelnych murów

jak kartki z kalendarza

sypią się klepsydry

świętej pamięci ludzie

proszą o modlitwę

pomogła

zza chmur twarze rozanielone

puszczają oczka

do tych

co już spakowani ostatkiem sił

piszą pożegnania

walizki wystawione

na zewnątrz życia

jeszcze niedomknięte

niepewne swego losu

czekają pęczniejąc

idą

niektórzy sami

inni parami

są i czwórki

jak to ludzie rozgadani

wiercą się i kręcą

dotarli

a z kościelnych murów

sypią się klepsydry

jak jesienne liście

unoszone wiatrem

odchodzą

jedni po drugich