Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2011-04-07 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 2806 |

Powiedz mi
7.03.2011
Chcę coś powiedzieć , w oczach mam łzy
myśli mi krążą, nie łapię ich,
błądzę po ścieżkach odległych chwil
i coraz bardziej opadam z sił.
Nie dla mnie słońce i warkocz z gwiazd,
ani też morze spokojnych fal,
burza w umyśle goni pod wiatr
po zmianę danych wpisanych w kadr.
Wiem, wiem, muszę odnaleźć cel
i drogę, po której dalej iść chcę.
Nie, nie, nie będę ranić cię
powiem tylko tyle – zagubiłam się.
Jak, jak dalej iść
kiedy zupełnie brakuje sił
gdzie, gdzie znajdę ląd
i cichą przystań z tysiącem słońc,
gdzie, gdzie jesteś ty
goniący myśli w stukocie chwil?
Daj mi choć szansę wymiany zdań
spojrzenia w przyszłość zmienionych barw
splątania myśli w muzyczny takt
i zamazania życiowych gaf.
Jesteś mi słońcem wschodzących lat
przy tobie łatam dziurawy świat,
gdy gdzieś odchodzisz plączą się dni
więc jak iść dalej, no powiedz mi?
ratings: perfect / excellent
Gdzie się podziały te cudne dni?
Gwiazda Północy nad nami lśni.
Kiedy zastukasz do moich drzwi?
Spotkaj się ze mną jak z cudem z pań,
Powiedz choć słówko, nie bądź jak drań!
Wiesz? Me serce bije na zawsze dlań.
Droższym niż ojciec, kum, brat i swat!
Kocham cię szczerze, zapewniam cię,
Czy to na jawie, czy to we śnie.