nie wiedzieć czemu

Jego ramiona

nie potrafią mnie trzymać

w uścisku

do którego tak bardzo zachęcał

wciąż nie potrafi mnie objąć

choć serce ze zmęczenia łomocze

czuję

jak stach

wypędza Go z mego łoża

jak obezwładnia me myśli

które tworzą most

ode mnie do Ciebie

próbuję zerwać tę wieź

eskapadę mojego Mistrza w nieznane

nie trzymaj mnie

na uwięzi chłodnego wzroku

nie trzymaj w celi wspomnień

pozwól

by Morfeusz zabrał mnie w drogę

do krainy Naszego Jutra

20.08.2010.