Poranna z Mickiewicza powtórka

anno domini 2006 

Młodości! Nie dość ci skrzydeł ?! 

Że trzeba ci kopa solidnego jeszcze? 

Tyś nad poziomy wzlatywała wieszcze!  

Jutrzenka swobody? O, dość czczych malowideł! 

Lecz patrz na górę!  

Kędy odmęty i mgły złości dzikiej. 

To trzej króle czwartej Rzeczpospolitej. 

Patrz, jak się w zgodzie obleśnej obłapia 

Brat, co ma księżyc i brat, co ma brata. 

Jak się miłości wspólnymi łańcuchy 

Skuwali chyżo po nocy, jak duchy  

Wzywali przeszłości maszkary! 

Gwałconej ojczyzny 

Sprośnego honoru 

I bezbożnej wiary. 

Ech, Mickiewiczu, słów iluzjonisto 

Wielki szafarzu jeszcze większych wizji 

Powróć nam wierszem, w którym zabrzmi czysto 

Rząd duszy bożej i miłość ojczyzny. 

Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną....