Przejdź do komentarzyPodróż
Tekst 60 z 60 ze zbioru: Lustra życia
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-01-24
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1492

Podróż


Wszystko pozostało za mną

Zabieram siebie jakim byłem

Pozostaje ze mną stukot kół

I ta pustka bez ciebie


Oddalam się stukotem kół

Ścigam odległy cel

Rozmyślaniem dalekich oczekiwań

I ten uparty stuk odmierza prędkość

Powtarza stuk stuk stuk


Pozostają stukaniem dalekie krajobrazy

I z gwizdem hamuje stuk

Na obojętnych twarzach

Grymas oczekiwania końca podróży

A stuk się powtarza rytmem, ciągły stuk stuk


Pociąg piszczy zatrzymaniem

Ty patrzysz w moje oczy

Jakbyś pytała czy powróci ten sam

A ja sobie powtarzam myślami

Stuk kół pisk kół przystanek


Cel osiągnięty to koniec drogi

Ja myślę powrotem

Ty jesteś oczekiwaniem

A ja tęsknotą stukotu kół

Gdzie jesteś tęsknoto z peronu

Ożywana stukotem kół



  Spis treści zbioru
Komentarze (1)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Wiersz drogi z nakładającymi się na siebie i wzajemnie sprzecznymi "filmikami" naszych co najmniej dwóch w Czasie i Przestrzeni kierunków przemieszczania się: wte i - jednocześnie! - z powrotem. Odjeżdżam, z każdym stukiem kół pociągu do ciebie wracając
© 2010-2016 by Creative Media
×