Autor | |
Gatunek | satyra / groteska |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-02-09 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1353 |
Strach Niepokój
W gwiazd przestworzach, w pianiu kura
kiedy czarna zajdzie chmura
Księżyc Rogal nie pomoże
ani żadne święte zorze
- czai się, właściwie tli
Strach Niepokój.
Jak wygłada? Lico trupie,
włos targany, wielkie oczy,
coś mu strasznie w gnatach chrupie.
Jak przepędzić Niepokoja?
Gdzie go zamknąć, by nie dusił
bezlitośnie swoich ofiar?
Nie zaplatał rąk na szyi!
Nie wyciskał kropli trwogi!
Nie przyspieszał serca bicia!
Odejdź Strachu Niepokoju!
Daj mi przespać nockę całą!
Czy tak ciężko ci zrozozumieć
ludzką dolę nieprzespaną?
Pazurami drapnął kocur,
Puchacz huknął ze dwa razy,
znikł Niepokój, nastał dzionek
a wraz z nim zimowe czasy…
P.S. Byłam popełniłam w bezsenną noc pod wpływem widoku sunących chmur po niebie. Biedny Rogal nie miał szans, podobnież i ja.
Erato, 28.11.2017
oceny: bezbłędne / znakomite